Het kerstverhaal van De Drie Kerststukjes

19-12-2009 -
Komt dan nu allen te zamen, en luistert naar het droevige verhaal van De Drie Kerststukjes.

Ooit, heel kort geleden, omdat het gisteren was, waren er eens drie kerststukjes. Met hun voeten van oase stonden ze in een terracotta bloempotje dat voor de gelegenheid was versierd met woest gekreukeld aluminiumpapier.

Ze waren getooid met groenvoer, cocktailprikkers met daaraan felrode kerstballen, gouden klokjes, kerstballen, toiletrollen, stukken karton, oude kranten, broodkorsten en hier en daar een olijke kerstman. En om het helemaal af te maken droegen ze gouden en zilveren boa's. Maar het belangrijkste dat je over De Drie Kerststukjes moet weten is dat ze vet lelijk waren.

En daarom wilde niemand ze hebben. Eenzaam liepen ze door de straten en klopten aan de deuren: 'Wij zijn De Drie Kerststukjes, mogen wij u verblijden?' Maar de ene na de andere deur werd in hun groene muil dichtgegooid, en ze werden kouder en kouder en hun groenvoer begon lelijk uit te vallen.

Toen kreeg een van hen een idee. 'Laten we zeggen dat we de Drie Wijzen zijn, en beweren dat we het kindje Jezus zoeken.' Zo gezegd zo gedaan, en bij de volgende deur zeiden ze: 'Wij zijn de Drie Wijzen, en we zoeken het koningskind. Mogen we binnenkomen?'
'Hmpf,' zei de mevrouw die open deed, volgens mij zijn jullie gewoon De Drie Kerstukjes!' en gooide de deur dicht.
En zo ging het overal.

Eenzaam en verlaten sjokten de Drie Kerststukjes luid huilend door de verlaten, witte straten. Toen zagen ze in de verte een ster schitteren, hoog en licht. Omdat ze toch niks beters te doen hadden liepen ze in de richting van de ster, en vonden een stal met daarin Jozef en Maria en het kindje Jezus in een kribbe. Het kindje Jezus verkondigde met zijn speen triomfantelijk dat hij van zijn vader hield.

'Toneelvereniging De Gulle Lach heeft er wel werk van gemaakt dit jaar,' zei het ene kerstukje goedkeurend. En de andere vroeg aan Jozef: 'Kunnnen jullie nog Drie Wijzen gebruiken? Wij zijn namelijk De Drie Wijzen, die zich verkleed hebben als kerststukjes. 'Drie van onze leden zijn niet komen opdagen vanwege de kou,' antwoordde Jozef enigszins lallend, 'dus we kunnen jullie wel gebruiken,' en hij nam nog een grote slok uit zijn fles Glühwein.

En zo gebeurde het dat De Drie Kerststukjes in de koude kerstnacht toch een plek vonden.

Want hoe lelijk je ook bent, ergens is er een plaats voor jou.

EINDE

Discussiepunten voor Leesclubs
  1. Er spreekt een duidelijke moraal uit deze moderne, en toch nú al klassieke Kerstparabel. Benoem de moraal, en bespreek wat deze bij je oproept.
  2. Wat dóét dit verhaal nou met je? Ga naar je gevoel toe en benoem het  in de groep.
  3. Wie in jullie groep voelt zichzelf als de Kerststukjes?
  4. Wie identificeert zich juist met de mensen die de deuren dicht slaan?
  5. Waarom dronk Jozef Glühwein?
  6. Wie miste de kerstman in dit verhaal?
Tip
Zorg voor voldoende tissues

Groot Nieuws voor U

Walt Disney heeft interesse getoond deze kerstklassier te verfilmen.

Flip de Beer heeft zich al opgegeven voor de rol van Jezus, evenals PomPom.

12 opmerkingen

  1. Hahaha en ik ben zo blij dat mijn kinderen dit jaar eens niet met zo'n wanstaltig kerstukje thuiskwamen :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik heb geen leesclub die mij als lid wil toelaten, dus daarom gooi ik het hier maar in de groep: ik heb persoonlijk, als ik naar mijn gevoel kijk, enige moeite met een Jozef die aan de glühwein hangt. Dat schept bij mij een heel ander beeld dan dat ik tot nog toe had bij Jozef... Verder is het natuurlijk hartverscheurend dat de 3 kerststukjes werkelijk nergens op hun waarde worden geschat bij het gewone volk. Ik heb trouwens geen kerststukjes in huis en nu ben ik blij toe, anders had ik dat stukje wellicht met heel andere ogen bekeken en de kerst moet nog aanvangen!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. "en welk gevoel dit bij je oproept". ik heb ooit een cursus moeten doen waar het er werkelijk zo aan toe ging. Ik ben allergisch voor dat soort semi-psychologische shit. Excusez le mot. Ik heb nu al overal uitslag.

    Je logje was briljant! Ook voor ons gelukkig geen wanstaltige kerststukjes. Wel eigengemaakte waxinelichtjeshoudertjes. Die kunnen we gewoon lekker gebruiken.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Mochten ze niet gewoon op school blijven? Om de altijd gezellig lerarenkammer op te vrolijken?

    En ik sluit me aan bij Repel. Ik krijg ook uitslag van die teksten.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. 1. Het moraal is natuurlijk: dronken mensen zijn áltijd je vriend.
    2. Dit verhaal roept alleen lachkriebels op.
    3. Nee, ik ben écht een wijze.
    4. Ik niet dus.
    5. Ik zou ook aan de zuip gaan als mijn wijf het kind van ander baarde.
    6. Ik!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Anoniem6:48 p.m.

    eh ik heb het idee dat de auteur aan de gluhwein zit om de kerstvakantie door te komen...

    Femke

    BeantwoordenVerwijderen
  7. haha, wat jammer dat je nou weer je eigen groen terugkrijgt, hadden ze dat nou niet verantwoord op een hoop kunnen gooien? :-)

    Nelleke

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Anoniem8:19 p.m.

    1. Achossie; Hét kerstverhaal, anno kinderen-van-Nu (klinkt grappig maor éggnieleuk, en dát meen ik wel serieus...)
    2. Mijn praatgroep gebruikt taal die niet bij kinderen passen....
    3....euh... welke moeder niet....
    4. Écht heul toevallig, zijn dat de Johova's in mijn groeppeke
    5. Omdat-ie zo druk was om Moeder de Vrouw (nog de vraag of het van Zijne kant Gekomen Is, edoch..) aan een onderkomen te helpen, kon hij zn eigen mannending nie doen, (nie hameren, nie boren enzo) dus moest hij ook ergens zijn gas op los laten; ja je gunt die man toch óók wat (hij zichzelf wel dus; én terecht)
    6. Nou, die had best even in kunnen grijpe,n denk ik zo, bij deur nr.1 of 3,

    Ik ben een Trouwe volger van je blog, en mijn blog is ook niet geheel onbekend bij jullie,
    maar ik kies er tóch wijzelijk voor om voor deze Ene Here Kere maar anoniem te Reageren...
    (My mind go's everywhere but I dont expect the same of others)

    Mrry Christmas Mrry People!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. hahaha, hoe kom je d'r op!

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Bekentenis van een moeder: ooit organiseerde de school van mijn dochter een kerstmarkt, dan mochten (lees moesten) de ouders de kerststukjes kopen...het meest wanstaltige stukje op de tafel was van mijn dochter...die heeft nl een gruwelijke hekel aan stukjes maken, ik ben het "vergeten"te kopen maar gelukkig liep er een attente lerares die het mij achterna bracht (schaamrood op de kaken bij mij uiteraard :-) ik heb mijn leven gebeterd!

    BeantwoordenVerwijderen
  11. hihihihi vreselijk zeg
    Mijn kinderen nemen helaas diezelfde wanprodukten mee naar huis ja....( ooit zelfs een klompklei met tak zonder ook maar een naald en een gebrokenkaarsje)
    Maar ik bewonder het produkt vreselijk uitbundig en vraag dan de kinderen of het misschien een goed idee is dit vreselijke mooie ding in te pakken en aan oma te geven, voor op de kersttafel ( gnagnagnagnagna) en ja hoor de kinderen trappen erin :-D en de oma's... hmm die lijken werelijk blij en verguld ermee( of ze kunnen ook heel goed toneel spelen, maar ook dan is het win/win voor mij :-) ik ben ze kwijhiiijt hahahahaha)

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Anoniem3:31 p.m.

    Ik word altijd woedend van die kerststukjes. Alles: groen, bakje, kaars, versielsels inleveren (alsof je nog niet tassen en stress genoeg hebt) en bijna de volgende dag weer meenemen. Ik noem het zo: wel de lasten niet de lusten. Laat ze die stukjes maar gezellig bij mij thuis maken met meegebrachte spullen en ze vooral dan meteen weer meenemen. Om mijzelf in kersttijd het zoeken naar, en het kopen van, te besparen zitten er in onze kerstboomspullen doos alvast 2 tasjes. En we hebben dus ook ELK jaar 2 dezelfde kerststukjes. Prima.
    Marjan

    BeantwoordenVerwijderen

Leuk dat je een comment achterlaat! Bedankt!

Wil je op de hoogte blijven van alle comments? Vink dan eenvoudig het vakje aan met: Email follow-up comments!

Nicole Orriëns. Mogelijk gemaakt door Blogger.