Ik was binnen aan het werk toen ik plotseling werd opgeschrikt door een ijselijke gil, gevolgd door: 'Alarm, alarm! Otsmoeder, alarm!'
Met knikkende knietjes sprong ik op, en rende sneller dan het licht naar buiten in de richting van de alarmerende kreten. Speedy Gonzales had het mij niet kunnen verbeteren!
Buiten kwam een buurjongetje me al tegemoet: 'Alarm, alarm Otsmoeder! Ot z'n hele hoofd ligt open!'
En inderdaad, een paar meter verderop kwam Ot luid huilend aan lopen, wijzend op zijn voorhoofd. Bevreesd tilde ik zijn pony op, en zette me schrap voor een bloederige vleeswond à la Stephen King, doch slechts een beschaafde schaafwond groette mij.
'Gelukkig, dat valt mee,' diagnosticeerde ik met mijn beste doktersstem, en voegde er met een trilling van de doorstane emoties aan toe: 'Jullie moeten niet zo overdrijven zeg!'
'Jij kunt hard rennen, hè?' antwoordde het buurjongetje op vertrouwelijke toon.
Toen ging ik naar binnen, nog wat wiebelig op mijn benen van de schrik, en vinkte op mijn te-doen-lijst af: Snelheidstraining.
2
Met knikkende knietjes sprong ik op, en rende sneller dan het licht naar buiten in de richting van de alarmerende kreten. Speedy Gonzales had het mij niet kunnen verbeteren!
Buiten kwam een buurjongetje me al tegemoet: 'Alarm, alarm Otsmoeder! Ot z'n hele hoofd ligt open!'
En inderdaad, een paar meter verderop kwam Ot luid huilend aan lopen, wijzend op zijn voorhoofd. Bevreesd tilde ik zijn pony op, en zette me schrap voor een bloederige vleeswond à la Stephen King, doch slechts een beschaafde schaafwond groette mij.
'Gelukkig, dat valt mee,' diagnosticeerde ik met mijn beste doktersstem, en voegde er met een trilling van de doorstane emoties aan toe: 'Jullie moeten niet zo overdrijven zeg!'
'Jij kunt hard rennen, hè?' antwoordde het buurjongetje op vertrouwelijke toon.
Toen ging ik naar binnen, nog wat wiebelig op mijn benen van de schrik, en vinkte op mijn te-doen-lijst af: Snelheidstraining.
