Aargh

13-01-2012 -
21 dagen is het nu al, dat er voortdurend iemand thuis is. Eerst was er de Kerstvakantie, en nu geniet Floris van zijn tweede week vakantie.

21 dagen heb ik 'losgelaten'. Mijn verlangen naar structuur, en mijn verlangen naar een beetje rust.

Vandaag is dag 22, en toen ik wilde gaan werken in mijn gloednieuwe kantoortje, kon dat niet, want Floris zat pontificaal aan mijn bureau. En dat niet alleen, hij had de lucht in mijn kantoortje vervuild met een grote wind. 'Ik hep geen eigen plekkie,' klaagde hij.

Toen voelde ik diep in mij een grote schreeuw van razernij opwellen. Bezwerend prevelde ik tegen mezelf: 'Maandag gaat hij weer naar zijn werk, maandaggaathijweernaarzijnwerk, maandaggaathijweernaarzijnwerk'. En ik hield mezelf voor: 'Wees nou maar verstandig, en maak er geen probleem van. Het is nog maar drie dagen.'

Maar ik hou mijn hart vast voor dag 23.

7 opmerkingen

  1. We tellen af....
    "Fijn" weekend...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mmmm, hier is alles weer aan het werk en naar school. Maar damn, wat werd het weer snel vrijdag!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dat heb je goed gedaan. Even weglopen helpt het beste. Maar het is natuurlijk heel vervelend voor jou! Volgende week maak je het bespreekbaar!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. ... blijf tellen... je bent er bijna!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Als er maandag nou maar geen vervelend verkuodsheidsvirusje tussenkomt....

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Een mens heeft zo zijn grenzen. Ik gun jou je rust en je kantoortje. En snel graag, haha! Succes!

    BeantwoordenVerwijderen

Leuk dat je een comment achterlaat! Bedankt!

Wil je op de hoogte blijven van alle comments? Vink dan eenvoudig het vakje aan met: Email follow-up comments!

Nicole Orriëns. Mogelijk gemaakt door Blogger.