"Men moet tenslotte etten hebben"

Soms vraag ik me af: ben ik een Goede Kok, of kóók ik alleen maar. En kan het me wat schelen?

Wat de kinderen betreft kook ik alleen maar. Negentig procent van mijn, met liefde bereide, maaltijden kunnen zij niet waarderen. Gooi ik daarentegen patat in de oven, en warm ik knakworsten op dan is lof mijn deel. Maar dat vind ik geen koken.

Dan hebben we ook nog Floris. Floris vindt vooral dat ik teveel pasta kook. Volgens Floris wordt je daarvan dik. Floris' buik zet zijn stelling kracht bij, maar toch zet ik mijn geld in op zijn gebruik van Cola.
Floris culinaire wensen zijn een flinke lap vlees vers van het varken, aardappels en groente.

Zelf vind ik mijn eten wel lekker, en omdat ik de kok ben eet ik heel erg vaak mijn lievelingsgerechten. Toch vraag ik me wel eens af: is mijn bereidingswijze vergelijkbaar met een verbrandingsoven? Kook ik mijn gerechten tot gort? Maak ik het als kok te gortig?

Maar overgaar of niet, het staat er toch maar weer! En zoals ik als 6-jarige enigszins verwijtend aan mijn moeder schreef: "Als U niet kookt, dan kook ik. Men moet tenslotte etten hebben."