Slag 2

Nu is de vakantie pas echt voorbij, want Zwemles is weer begonnen. Dus ook het ritueel van kinderen in de auto snoeren, en afreizen naar Zelhem. Omdat het 30 graden was nam ik iedereen mee de kleedkamers in, waar het in vergelijking met buiten bíjna aangenaam was. Daar zaten we gezellig te zweten in afwachting van de les. Maar na een tijdje verzengende kleedkamerhitte begonnen Ot en Piet te muiten, en rond te rennen. Het hoogtepunt was toen ze een nieuw spel verzonnen "Verstoppertje spelen in de Kluisjes". Ik voelde me alsof ik in een slechte quizshow zat: "Achter welke deur zit uw kind?" Toen ik ze eindelijk had teruggevonden in kluisjes no. 1 en 223 besloot ik alvast met ze naar het restaurant te lopen, en Teuntje even alleen te laten. Het duurde tenslotte nog maar 5 minuutjes voor de les begon. Dat kon toch geen kwaad, nietwaar?

In het restaurant zetten Ot en Piet hun muitgedrag voort; ik probeerde ze naar de wel erg minimalistische speelhoek, 1 tafel en 4 stoeltjes te bonjouren, maar zonder succes. Na een kwartier intensieve pedagogische begeleiding besloot ik dan maar in de gang te gaan zitten. Maar toen besloten ze om het restaurant weer in te rennen en Barmannetje te spelen, en kregen we allemaal een reprimande van het stuk sjacherijn achter de balie.

Van ellende besloot ik om ze dan alvast maar naar de auto te brengen. Die had ik in de schaduw gezet, dus het was niet warmer dan het zwembad. Niettemin besloot ik bij de auto te blijven en zolang mogelijk te wachten voor ik Teuntje ging ophalen om de tijd dat de kinderen alleen waren zo kort mogelijk te houden. Ik heb recentelijk een eng verhaal gelezen over kinderen in oververhitte auto's van de categorie 'dat wil je niet weten'. Dus toen Teuntjes zwemles 5 minuten was afgelopen sprintte ik als een gek naar het zwembad waar Teuntje inderdaad al in haar jurk stond. Ik worstelde me een weg tussen alle moeders door naar haar toe, graaide al haar spullen bij elkaar, en spoorde haar aan mee terug sprinten. En nee hè, toen barstte Teuntje in tranen uit, omdat ze (wéér) in het verkeerde groepje was beland. #@#%#@#%%#%#@!!! 'En', zei ze tussen de snikken door, 'de juf wil je Spreken'.

Ik dacht aan mijn overige kinderen in de auto, en sprintte met Teuntje in de richting van de vermoede locatie van de juf. Daar bleek dat Teuntje natuuuuurlijk op een andere tijd moet zwemmen omdat ze immers voor diploma B gaat, en niet meer voor A. Duh....
En nu snap ik niet hoe ik dàt heb kunnen vergeten.

Dat is nu de tweede keer dat Teuntje door moederlijke nalatigheid in tranen was tijdens de zwemles.

Nog 1 slag, en ik ben Uit.