Autisten op de weg

06-04-2008 -
Weet je nog dat als je zwanger bent, of wilt worden, de wereld plotseling bevolkt lijkt met zwangere vrouwen? Nu we hebben gehoord dan Jan een 'stoornis in het autistisch spectrum' heeft, zie ik plotseling overal autisten op de weg.

Tot dusver heb ik al mijn vader, Floris, onze visboer, de kaasboer en zelfs mezelf als autist moeten diagnosticeren. Het spijt me om het ons mee te moeten delen, maar we vertonen allemaal trekken die passen in het autistisch spectrum!

Mijn strak ingedeelde dagen waarop ik de fruithappen strikt om 15 uur serveer omdat mijn schema anders niet meer klopt, mijn vaders tunnelvisie als hij ergens mee bezig is, Floris' moeite met emoties, de visboer die alleen maar kan praten over vis en de kaasboer die kazen spaart.

Het autistisch spectrum is soms zo breed dat het in het normale spectrum valt.

4 opmerkingen

  1. Anoniem11:12 p.m.

    Haha, herkenbaar. Maar soms ook heel logisch. Wist je bijvoorbeeld dat autisme ook wel een extreme vorm van mannelijkheid wordt genoemd? Bovendien wordt autisme bij normaal en hoogbegaafden vaak niet herkend en kun je dus ook wel gelijk hebben. Een poosje terug dacht ik ze ook opeens overal tegen te komen en begon ik ondanks mijn specialisatie in zorgleerlingen (jaja, als aanstaande juf kun je je tegenwoordig specialiseren) aan mezelf en mijn oordelingsvermogen op dit gebied te twijfelen, maar nu twee van de leerlingen bij wie ik het vermoedde na uitgebreid onderzoek ook werkelijk een officieel stempeltje hebben gekregen durf ik er ook wel weer op te vertrouwen dat kinderen die op meer dan drie dingen van de DSM-factorenlijkst uitvallen gewoon doorgestuurd moeten worden voor onderzoek. Aan de andere kant kun je dus ook 100% aan twee factoren voldoen zonder er een te zijn...
    Groetjes,
    Amna
    PS: wist je dat Albert Einstein ook een echte autist was? En dat Bill Gates er ook een is? Niet dat onze jongens het net zover MOETEN schoppen hoor, maar het kan wel!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Anoniem8:47 a.m.

    En Gaudi!!
    Maar Nicole, een bemoediging, jouw structuur doet Jan juist goed! Ik ben getrouwd met een man met pdd-nos. Zelf is hij heel chaotisch, behalve als het om administratieve dingen gaat, dan is hij zo ontzettend precies!
    Heb je nu niet zoiets als, 'Aha, dat verklaart dit en dat met Jan', tenminste dat had ik bij mijn man wel, die op latere leeftijd is gediagnosticeerd.
    Liefs, Magda

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Anoniem12:03 p.m.

    Nicole heel herkenbaar en volgens mij zit er in ieder van ons iets autistisch. Wat staat er eigenlijk op het lijstje van de DSM?
    Het enige voordeel van een diagnose is dat er een therapie voor is die je kind kan helpen en jouw als ouder ondersteunen toch?
    Liefs Mirjam

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Anoniem10:44 p.m.

    Toet toet, hier nog twee autisten op de weg... :-)
    Zelf na jarenlange strubbelingen en opnames de diagnose pas twee jaar geleden (op mijn 32ste)gekregen toen ik ontdekte dat onze zoon autisme had. Toen snapte ik eindelijk mijn lange weg in de psychiatrie... Nu hebben zowel mijn zoon als ik de diagnose "Asperger Syndroom".
    Oja, wat ik nog toe wil voegen: als er geen problemen zijn, met name op het sociale gebied, zou ik niet te snel aan autisme denken.
    Dan mankeert namelijk iedereen wel wat... Zelf heb ik heel vaak problemen op sociaal gebied (gehad). De laatste tijd kan ik het meestal voor zijn. Dat is dan wel weer het voordeel van autisme gecombineerd met een hogere begaafdheid, dat je je eigen makke gaat snappen en er op in kunt gaan spelen, en dat je het aan je omgeving kunt gaan uitleggen. Verder is er niet veel aan te doen, maar er is goed mee te leven hoor! ;-)
    Groetjes en sterkte!
    PS prachtige foto in je profiel!

    BeantwoordenVerwijderen

Leuk dat je een comment achterlaat! Bedankt!

Wil je op de hoogte blijven van alle comments? Vink dan eenvoudig het vakje aan met: Email follow-up comments!

Nicole Orriëns. Mogelijk gemaakt door Blogger.