Yoga

14-01-2009 -
Nadat ik al zes keer in mijn leven levenslange verbintenissen ben aangegaan ben ik uitermate huiverig mezelf voor langere tijd ergens op vast te leggen.

Dus vlinder ik promiscu van proefles tot proefles. Zo vond ik mezelf gisteren plotseling terug bij een yogales. En dat terwijl ik vorige week nog eendrachtig met een vriendin had zitten lachen over de ondraaglijke saaiheid van yoga. Maar zoals mijn moeder graag vertelt: 'Over een week kun je wel dood en begraven zijn!' en blijkbaar kun je over een week ook ineens bij een yogales zitten.

'Kom maar iets vroeger,' raadde de yogalerares mij aan toen ik belde om me op te geven. 'Dan kan ik nog even vertellen wat er met je kan gebeuren.'
Dus arriveerde ik keurig tien minuten voor de les, en werd allerhartelijkst welkom geheten. Toen keek ze me diep in de ogen en verkondigde half in ABN, half in het Achterhoeks: 'Eh... er kan tijdens de les wat pröttel loskomen, maar eh, nou ja, dat mot er dan toch uut!'
Ik knikte instemmend. Ik ben niet bang voor wat pröttel. Ons huis ligt er vol mee.

Alle cursisten en ik schaarden ons in de sfeervol verlichte ruimte en namen plaats op matrasjes. Toen liet de yogalerares haar stem ettelijk octaven zakken en bromde op de toon van een auto die maar niet wil starten: 'Laaaaatttt nu je vvvoeoetttten zwaaaarrr worden en contacccct maaaaken met de aaaarrrrrde.'
Ik voelde een zenuwachtige proestlach opkomen, maar gelukkig riep de aarrrrde me via mijn voeten tot de orde.

Zoals gewoonlijk bij yoga en meditatie-achtige gebruiken begonnen mijn gedachten onmiddellijk een marathon te rennen. Maar ik ken die lui langer dan vandaag, 39 jaar om precies te zijn, en zei goedmoedig: 'Zo, zijn jullie daar ook weer? Mama, is nu even bezig. Ik zie jullie aan het eind van de les wel weer.'

Al met al vond ik yoga zo gek nog niet, maar toen de lerares me het inschrijfformulier in de handen drukte mompelde ik ongemakkelijk: 'Ik weet het nog niet zeker. Het ligt niet aan jou, het ligt aan mij. Maar ik wil wel graag vrienden blijven. Ik bel je nog wel.'

Zoals ik al zei: ik heb wat 'commitment issues'. Dus volgende week ga ik vreemd met Tacoyo.

6 opmerkingen

  1. Hai Nicole,

    Via Fleur kwam ik op jouw log. Zo in het half uurtje tussen snelsnel opruimen, regelen, koffer pakken en het naar school gaan om kind op te halen, verloor ik mijzelf in jouw logjes. Wat kun jij ontzettend leuk schrijven! Ik kom vaker kijken, als je het goed vindt!

    Groet,

    Jolanda

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Tacojo?? Daar schrijf je dan wel weer een verslag over hoop ik, dat ik er achter kom wat dat is.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Anoniem1:26 p.m.

    Bij een naamgenoot móet ik natuurlijk wel even een kijkje nemen!
    Ik heb nog nooit een yogales gevolgd maar ik denk ook eerlijk gezegd niet dat het iets voor mij is.
    Ik moet zweten, agressie kwijt kunnen.
    Ben wel erg benieuwd naar Tacojo (???).

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Anoniem5:56 p.m.

    Mijn darmen gingen altijd enorm tekeer in de yogales...één van de redenen waarom ik niet meer (durf)ga ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Anoniem9:06 p.m.

    Ja zeg, en waar is nou de clou over die pröttel? Of kwam die bij jou niet??

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik vond Yoga altijd heel tof om te doen, we hedden wel een goede Yogi, maar door een verhuis naar 30km verderop komt het er niet meer van... helaas.

    BeantwoordenVerwijderen

Leuk dat je een comment achterlaat! Bedankt!

Wil je op de hoogte blijven van alle comments? Vink dan eenvoudig het vakje aan met: Email follow-up comments!

Nicole Orriëns. Mogelijk gemaakt door Blogger.