Omdat ik het waard ben

27-09-2009 -
Het Dappere Thuisblijfmoedertje bewees zichzelf graag een dienst, en dus besloot ze op een zonnige zaterdagmorgen zichzelf te plezieren door alvast haar werk voor zondag te doen. 'Because you're worth it!' mompelde ze, terwijl ze de zwarte ring in de badkuip wegpoetste met behulp van Cilitbang en een schuursponsje, en voegde er aan toe: 'Beng, de ring is weg!'

En toen ze zondag wakker werd strekte ze zich genietend uit, in de prettige wetenschap dat haar werk voor die dag al gedaan was. Maar bij het ontbijt kreeg het Dappere Thuisblijfmoedertje een ingeving: 'Als ik vandaag mijn werk voor maandag doe, hoef ik het maandag niet meer te doen!' En dus stortte ze zich op de altijd groeiende wasberg.

Die maandag werd het Dappere Thuisblijfmoedertje verheugd wakker: 'Mijn werk is al af!' en ze huppelde naar het ontbijt. De tijd die was vrijgekomen gaf het Dappere Thuisblijfmoedertje tijd om na te denken en zo kon het gebeuren dat ze een idee kreeg: 'Als ik nu vandaag het werk voor dinsdag vast doe, dan hoeft het dinsdag niet meer!' Zo gezegd, zo gedaan, en toen de barse Houthakker die avond thuiskwam glom en blonk het huis van boven tot beneden.

Die woensdag vroeg het Dappere Thuisblijfmoedertje zich af wat ze toch eens zou doen met de vrijgekomen tijd. 'Ik weet het! Als ik vandaag het werk voor donderdag doe, heb ik donderdag lekker vrij!' En dus lapte ze de ramen en maakte alle houtwerk schoon.

En op donderdag deed ze het werk van vrijdag en veegde alle herfstbladen op een hoop, en gooide ze in de grijze container.

Op vrijdag had ze dus de handen vrij, en besloot zichzelf nog een dienst te bewijzen door het werk voor zaterdag alvast te doen.

Toen werd het zaterdag en Het Dappere Thuisblijfmoedertje deed een pijnlijke ontdekking: 'Ik heb mezelf ingehaald! Ik heb mezelf de hele week diensten bewezen, en nu ben ik weer waar ik begon.'

Met die woorden pakte ze een boek en een grote chocolade Sinterklaas en ging snel op de bank liggen voor ze zich kon bedenken.

'Because you're worth it,' zei ze plechtig en beet het hoofd van Sinterklaas af.
Want sommige dingen kun je niet van te voren doen.
Genieten van het moment bijvoorbeeld.

20 opmerkingen

  1. Prachtig verhaal. Ik heb alleen huishoudelijke taken op woensdag, vrijdag en zaterdag en daar houd ik me dan ook precies aan. ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Die planning is altijd maar een planning.
    Ik ben heel erg slecht met planningen, maar alles word gedaan.
    En die tijd om te genieten is het zeker waard...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mooi geschreven Nicole.
    Ik loop helaas achter de feiten aan de hobbelen aangezien ik al twee dagen achter het naaimachine zit. Leuk, maar de badkamer moet nog schoon etc etc etc.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Aaarrgh nee, ze bijt weer sinterklaaskoppen af.
    Lees ik hier alweer zo lang??

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Heb je je sinterklaasinkopen ook alvast gedaan?
    Plannen lukt mij ook nog niet :(
    Ik zou wel een vaste struktuur kunnen gebruiken.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. ***zucht***

    als ik zou geloven zou ik amen zeggen. maar ik geloof niet, dus ik weet niet zo goed welk atheïstisch woord de lading dekt!

    hoe dan ook: ik denk dat jij het hebt begrepen....because you're worth it!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Anoniem8:17 a.m.

    Heb je de film "Chocolat" met Juliette Binoche en Johnny Depp als eens bekeken, echt iets voor jou!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Nou eindelijk dan zeg ....genieten moet je....
    Ik ben wel verbaasd..jij hebt een weekplanning? O gruwel ik niet hoor ik doe dingen die moeten gebeuren maar heb er geen vaste dag voor .

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Wat een prachtig stukje proza.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Er waren natuurlijk nog geen paashazen..

    BeantwoordenVerwijderen
  12. In het voren werken....
    klinkt als muziek in mijn oren, ik loop altijd achter de feiten aan te hollen.
    Zou ik soms te vaak van het moment genieten?
    Groetjes Marion

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Dit lijkt een beetje op het verhaaltje dat bij mij lang op de w.c. heeft gehangen... Ik zal eens kijken of ik het weer kan vinden. Was iets in de geest van (L)even....
    Leuk!

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Gevonden! Hier is het:

    Er was eens vrouwtje dat zichzelf voorbij liep.
    Je kunt best stellen dat dat een hele erge ziekte is.
    Als ze ‘s morgens opstond, dacht ze aan ‘s middags.
    Als ze ‘s middags aan tafel zat was het weer:
    "Wat zal ik vanavond eten?"
    En als ze dan eindelijk ‘s avonds naar bed ging,
    lag ze weer te piekeren wat ze de volgende dag allemaal zou gaan doen.
    Telkens als ze op straat liep, rende ze zo hard dat de mensen zeiden:
    "die loopt zichzelf nog eens voorbij, die vergeet te leven..."
    Het vrouwtje praatte ook de hele tijd tegen zichzelf.
    Om met anderen te praten, daar had ze gewoon geen tijd voor.
    Ook dat hoorde bij haar "ziekte".
    En weet je wat ze telkens zei?
    "Ik moet nog even... Laat ik gauw even... Ik kan nog net even..."
    "Even" was haar stopwoordje geworden, en dus nu ook haar bijnaam.

    Nu was er in het land een dokter die een heel wijs man was.
    Toen hij dat vrouwtje zag en haar hoorde praten, zei hij;
    "Mevrouw, u bent heel erg ziek en ik weet wat u mankeert."
    "Zeg het maar eens gauw dokter, want ik moet nog vlug even..."
    "Zie je, daar heb je het weer", zei de dokter, "U bent zo haastig, U laat telkens de L liggen."
    "Wat laat ik liggen?" vroeg ze.
    "De L", zei de dokter. "Zet de L steeds voor EVEN."
    "Goed dokter, ik zal het doen," antwoordde ze en weg was ze weer.
    Maar telkens als ze de L voor "even" zette, schrok ze zich een hoedje.
    "Ik moet nog L---even......, Laat ik gauw L---even.... ik kan nog net L----even..."

    Ze wist zich geen raad, plofte in een stoel en zei zacht:
    "zo kan ik nog wel even......... zo kan ik nog wel Leven."
    En vanaf dat moment liep ze zichzelf niet meer voorbij.
    Ze was zich ervan bewust geworden dat haar "even" haar belette van het "leven".
    Ze besloot van nu af aan te LEVEN en bleef gewoon zichzelf.
    Ze had de rust van binnen gevonden.

    Voor iedereen die gehaast door het leven gaat en ook nog van alles "even" moet doen;
    Denk aan vrouwtje "even", vindt de tijd en de rust om de leven.


    Leuk hè??

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Prachtig Wondelgijn! Dank voor het opzoeken.

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Ik heb ook een heel schema. Dankzij FlyLady. Maar ik kan niet zeggen dat ik me er ooit aan hou :-)!

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Nicole en Wondelgijn: Leuk! en waar. Dat ook.

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Anoniem8:17 a.m.

    Wat een mooi stukje Wondelgijn.
    Ik betrap me er regelmatig op dat ik me 'schuldig voel' als ik s'middags om 14.00 uur 'even' op de bank kruip met een boek. Ik heb de neiging soms om weg te kruipen als mensen mij zien zitten, is het niet belachelijk! Wat maakt het uit of ze denken 'die voert de hele dag niets uit' ( als men dat al denkt..), ik weet hoe mijn dag eruit ziet en juist dat moment is voor mij zo heerlijk voordat iedereen weer binnenstormt!
    Mijn man zei laatst tegen mij: Jouw dagen zijn veel drukker dan de mijne, ik heb het vrij rustig vergeleken met wat er allemaal op jou afkomt.
    Fijn dit soort onderwerpen!
    Nicole, zie je wel hoe belangrijk je blog is?
    Groetjes!

    BeantwoordenVerwijderen

Leuk dat je een comment achterlaat! Bedankt!

Wil je op de hoogte blijven van alle comments? Vink dan eenvoudig het vakje aan met: Email follow-up comments!

Nicole Orriëns. Mogelijk gemaakt door Blogger.