Het geheime leven van Floris van Sandwijk

In de Herfst maakte Floris letterlijk en figuurlijk enkele bomen een kopje kleiner. De resterende stompjes bleven ontluisterd achter. Klaaglijk schreiend naar de hemel geheven, als in een stille kreet: 'Waarom?'

Maar nu worden ze opnieuw opgeschrikt, want Floris heeft het inmiddels op hun wortels voorzien. Al wekenlang probeert hij de resterende stompen van hun wortels te scheiden, en schuwt daarbij geen enkel middel.

Vandaag liep hij met een wilde blik door het huis en vroeg verwijtend: 'Waar is dat oranje touw dat ik heb gekocht?! Welke gek heeft dat kwijtgemaakt?'
'Wat wil je er mee doen?' vroeg ik nieuwsgierig, en zag zijn blik schichtig wegschieten, waarna hij iets onverstaanbaars mompelde.
Het touw hing uiteraard op ooghoogte op de daarvoor bestemde plek in de schuur, en opgetogen toog Floris met het touw naar buiten.

Zijn plannen met het touw wilde hij niet vertellen, maar in de geschiedenis van zijn webbrowser vond ik deze zoekopdracht bij Google: 'Kun je een boom met een auto uit de grond trekken?'

Dus de autosleutels heb ik maar even weggelegd.
Ergens op ooghoogte, dan vindt hij ze nooit.