Foutje

Vergissen is menselijk, maar fouten door slordigheid kan ik niet billijken! Zijn die immers niet het gevolg van slórdigheid? Dergelijke fouten vind ik gewoonweg slordig, en kunnen rekenen op mijn strenge afkeuring.

Dus toen ik vandaag na een kwartier slalommen en zigzaggen door een opgebroken binnenstad, eindelijk de plaats van bestemming bereikte, waar Ot zijn negenjaarsprik zou krijgen, en daar alleen een stelletje biljartende hangouderen vond, was ik pijnlijk getroffen.

Vooral toen nadere bestudering van de koortsachtig opgediepte uitnodiging de datum van 12 oktober opleverde. Hoe slordig kun je zijn? Ik had de tijd van vaccinatie weliswaar perfect onthouden, maar bij de datum had ik mijn fantasie blijkbaar de vrije loop gelaten.

'En wat kan mama hier nou van leren?!' vroeg ik grimmig aan Ot, vastbesloten om uit dit fiasco nog een pedagogische les te slepen.
'Beter opletten?' opperde Ot behulpzaam.
'Juist! Mama had beter moeten lezen. Ik kan mezelf wel schoppen.'
'Doe maar,' zei Ot genietend.

En toen ik naar huis reed moest ik denken aan een uitspraak van mijn moeder, die mij altijd mateloos irriteerde: 'Wie zijn hoofd niet gebruikt, moet zijn benen gebruiken.'

Dat zal ik aanstaande dinsdag, 12 oktober, aan den lijve ondervinden...