Het Dappere Thuisblijfmoedertje en de Commissie Ouderparticipatie

29-11-2010 -
Het Dappere Thuisblijfmoedertje stond de aardappels te schillen toen de deurbel weer eens ging. Zuchtend droogde ze haar natte handen aan haar rok af, en slofte naar de deur.

'Goedemorgen, ik ben van de Commissie Ouderparticipatie,' zei een keurige heer met een mijter op.
'Ben u Sinterklaas?' vroeg het Dappere Thuisblijfmoedertje aarzelend, want voor de rest ging hij gekleed in gewone burgerdracht.

'Nee hoor, ik had gewoon een koud hoofd,' antwoordde de heer, en vervolgde: 'Kan ik uw naam noteren als Luizenmoeder, Kerstboomversiermoeder en Doewatwijjezeggenmoeder?'
Onmiddellijk werd het Dappere Thuisblijfmoedertje bevangen door schuldgevoel, want in het diepst van haar wezen streden een intense afschuw van ouderparticipatie, en een eeuwig gevoel tekort te schieten al jaren een eindeloze strijd.

'Op dit moment komt het eigenlijk niet zo heel erg goed uit,' stamelde ze.
'Kom kom, moedertje,' vermaande de heer. 'Het kan toch niet zo zijn dat altijd dezelfde dames er voor moeten opdraaien?!' En hij schepte nog wat extra schuldgevoel op haar schouders.
Het Dappere Thuisblijfmoedertje kromp in elkaar, gebukt onder de last van zoveel schuldgevoel.

Met tranen in haar stem prevelde ze: 'Komen jullie dan mijn kinderen opvoeden en verzorgen, en het huishouden draaiende houden, als ik overspannen raak? Ik heb al zoveel op mijn bordje, ziet u.'
En ze liet de heer haar bordje zien waarop, als een scheve toren van Pisa, haar werkzaamheden balanceerden.
Van schrik deed de heer een stapje achteruit, waarbij zijn mijter van zijn hoofd tuimelde.

'Maar u ken ik!' riep het Dappere Thuisblijfmoedertje uit. 'U bent mijn Innerlijke Criticus! Die vervelende, nasale stem die mij altijd en overal de les leest!'
De heer keek beschaamd, maar hervond zichzelf snel en sneerde: 'Wat ben jij voor een rare moeder die niet graag helpt in de school van haar kinderen?! Dat is toch vet genieten!'
Het Dappere Thuisblijfmoedertje keek hem in de ogen en zag zichzelf.

'Ach u wilt ook alleen maar gehoord worden, is het niet?' vroeg ze vol plotseling mededogen.
Onmiddellijk veranderde de heer in een hoopje, huilende ellende en jammerde: 'Niemand luistert ooit naar mij.'
'Misschien als u niet zo'n irritante betweter was, dat mensen dan beter zouden luisteren,' opperde het Dappere Thuisblijfmoedertje voorzichtig.
'Denkt u?' vroeg hij beverig.
'Ik weet het wel zeker!'

En toen dronken ze samen een kop koffie, en onder het kopje Ouderparticipatie schreef het Dappere Thuisblijfmoedertje dapper: 'Nu even niet.'
En haar Innerlijke Criticus zweeg, en nam nog een slok koffie.

16 opmerkingen

  1. Goed dat ze 'em in zijn schulp heeft gekregen. Ik ben dol op 'happy endings'!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Weg met die innerlijke criticus :-)doen wat je goed dunkt en weet je ik ben wel juf maar als moeder doe ik ook amper aan ouderparticipatie.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. weet je wat die innerlijke criticus eens moet zeggen?
    "beste mevrouw; neemt u een lekkere dikke bonbon, schuif uw voeten op een krukje en pak een goed boek. en oja, vrede zij met u".

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Anoniem7:34 p.m.

    Wauw! Mooi geschreven, hoor!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wow. Wat mooi. De Repel zwijgt net zo hard instemmend als jouw innerlijke criticus

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Anoniem8:25 p.m.

    En toch blijft dat gevoel maar knagen hé?
    Nicole, als je het druk genoeg hebt, dan laat je het bij je gezin. En vind je het leuk om er iets naast te doen op de school van je kinderen, dan doe je dat.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Geweldig stuk. Ik vind het bijna (met de nadruk op bijna (-; ) zielig voor het hoopje ellende...

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Anoniem8:27 p.m.

    Als thuisblijfmoeder van 4 kinderen (1976-1997) kan ik enorm genieten van dit dappere exemplaar.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Had ik maar de helft van jouw schrijftalent (roept mijn innerlijke criticus)!

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Prachtig geschreven! Ik heb een tante Truus en die komt af en toe overal kritiek op leveren. Ik heb haar laatst ook een rotschop gegeven, maar ze blijft terugkomen.......

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Mja, 'k heb net de eerste sinds een half jaar op school. En vindt het, voor zover het uitkomt met het rooster van Manlief, toch wel erg leuk om op en voor school bezig te zijn.
    En nou kan mijn Innerlijke Negativus natuurlijk roepen: 'we spreken je over een jaar of vijf nog wel eens!', maar voor dit moment geniet ik er maar gewoon van ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  12. minus -t natuurlijk * blush *

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Oeh, en dan heb ik er 'maar' één.. Weet je wat 'm is met ouderparticipatie? Het is nooit genoeg.. help je met de Sintspelletjes, zitten ze de dag daarna om begeleiding omhoog. Help je met de voorstelling, moet de school daarna versierd worden. Help je met de sportdag, word je de dag daarna gevraagd of je 's avonds kan helpen het schoolfeest voor te bereiden. En dan scheef kijken als je nee zegt.. aargh..

    Dus mijn innerlijke criticus ligt zelf een beetje af op bed want zelfs zij kan daar niet tegenop :-)
    Sindsdien doe ik gewoon lekker waar ik zelf zin in heb.

    BeantwoordenVerwijderen

Leuk dat je een comment achterlaat! Bedankt!

Wil je op de hoogte blijven van alle comments? Vink dan eenvoudig het vakje aan met: Email follow-up comments!

Nicole Orriëns. Mogelijk gemaakt door Blogger.