Lekkage

'Mama, het lekt op mijn kamer!' riep Maartje onheilspellend.
Inderdaad bleek bij aankomst dat ze een nieuw waterelement had, maar helaas niet conform de Feng Shui regels. Het water bleek via Jans kamer naar beneden te gutsen, en zuchtend pakte ik de telefoongids, en zocht daarin het adres van een loodgieter.

Onze 'eigen' loodgieter durf ik namelijk niet meer onder ogen te komen, sinds Floris de laatste betaling zo lang uitstelde, dat we een brief kregen waarin de loodgieter, geheel terecht, zijn ontreddering en onbegrip uitsprak. Inmiddels is de rekening al lang betaald, maar de schaamte blijft.

De nieuwe loodgieter bleek een vlot heerschap, die met kennersoog constateerde dat ons dak er ook 'niet best' uitzag.
'En de regenpijp is ook kapot!' klikte ik, want je wilt toch niet achterblijven bij zo'n expert.
'Ah, de afvoer van het hemelwater,' knikte de loodgieter en ik bekeek hem met nieuwe waardering om deze romantische omschrijving.

'Hmhm. En wie heeft die verwarmingsbuizen vervangen? Dat had ook wel rechter gekund!'
'Dat was onze vorige loodgieter.'
En in de stilte die viel, keken we saamhorig naar de buizen die inderdaad ietwat scheef tegen de muur leunden, alsof ze teveel gedronken hadden.
En ik voelde de vraag in de lucht hangen: 'Waarom hebben jullie díé loodgieter niet gebeld?' Maar omdat ik het antwoord: 'Omdat mijn man een wanbetaler is,' zo onaangenaam vond zei ik niets.

'Anders komt u toch gewoon voor altijd bij ons,' zei de loodgieter op vertrouwelijke toon, en knipoogde naar me.
Ik knikte enthousiast, want ik ken geen enkele trouw op het gebied van handymen.

Nu maar hopen dat onze prille relatie niet vertroebelt door wanbetalingen.