De kerstkaarten lagen een tijdje op het aanrecht, al snel bevlekt met macaronimix, jus en kerriesaus, tot ik ze in de kerstboom gooide. Die bleek een verrassend handige opbergplek voor die onhandige categorie spullen 'waar moet ik dít nou weer laten?!'
Minder leuk was het toen de kinderen begonnen te zeuren dat zij óók al hun klasgenootjes van kerstkaarten wilden voorzien. Destijds had ik nog drie kinderen op de basisschool, dus liep het aantal kerstkaarten al snel in de zestig. Maar goed je wilt de tere kinderziel niet beschadigen, en dus diepte ik uit de boekenkast een stoffige doos met oubollige kerstkaarten op, en gaf de kinderen de vrije teugel.
Vorig jaar kwamen de eerste kerstkaartjes weer binnen, via Ot en Piet. Met lede ogen zag ik ze komen, en ik pakte maar vast mijn stoffige kerstkaartendoos. Maar dit jaar wordt plotseling de lat nog wat hoger gelegd: de laatste kerstkaart kwam namelijk met zo'n wit met roze wandelstokje, de soort die je in de kerstboom kunt hangen.
'Alle kinderen kregen een kaart én zo'n lekkere wandelstok!' meldde Ot verlekkerd.
Dus ik weet natuurlijk wel wat mij te doen staat. Morgen stuur ik de kinderen naar school met een kerstkaart inclusief een zelfgebakken kerststol.
Eén voor elk kind.
Haha, dat zou wat wezen.....
BeantwoordenVerwijderenDan krijg je Jeugdzorg achter je aan. Die jonge kinderen nog in de groei en dan al zo zwaar moeten sjouwen TWINTIG kerststollen!! Je wordt meteen uit de ouderlijke macht gezet.....
BeantwoordenVerwijderengrinnik en... men vraagt je af of je niet teveel gedronken hebt ofzo, niet alleen de kerst maar zelfs het ouwe jaar al voorbij is ;-)
BeantwoordenVerwijderenen oh ze hebben morgen nog vrij ook ;-)
Ik stuur al JAREN geen kerstkaarten meer, en zie doorheen de jaren ben ik er ook steeds minder gaan krijgen :-) De mensen die belangrijk voor me zijn die geef ik wel persoonlijk mijn wensen.
BeantwoordenVerwijderenEn als de kinderen kerstkaarten, willen/ wilden sturen, dan maakten ze die gewoon zelf (of kochten ze ze van hun eigen geld).
Vorig jaar overkwam mij dit ook. Dit jaar zat er zelfs een fotokaart met het kind dat de kaart gaf erop. Nu had ik heel vroeg al kaarten gekocht die ik toevallig vond voor heel weinig geld. Kind weel helemaal blij maar ik blijf het onzin vinden. Maar om te zeggen dat mijn kind het als enige in de klas niet mag vind ik dan ook weer sneu. Zucht...
BeantwoordenVerwijderengroet cola
oeps.... ik ben ook schuldig. Hoewel wij zelf geen kerstkaarten versturen heb ik zoonlief ook de hele klas een kerstboomkaartje laten uitdelen met een knijpertje aan zo'n zuurstokje vast.
BeantwoordenVerwijderenManlief zei al tegen me dat de andere moeders nu vast de pest aan me zouden krijgen. :)
Je loopt een beetje achter Nicole... of loopt de tijd daar anders? ;) Het is vakantie... die vervelende kerstperikelen zijn gelukkig voorbij.
BeantwoordenVerwijderenMaar, wel herkenbaar! één meisje in de klas van mijn oudste dochter geeft altijd elk kind een echt cadeautje met kerst... maar die van mij begrijpen gelukkig wel dat we dat niet gaan doen.