Wat een leuke dag!

18-07-2006
Wat een leuke dag is dit! Vanmorgen ging ik met de kinderen zwemmen in een naburig buitenzwembad. En er waren helemaal geen steekvliegen, die Jan in blinde paniek naar mij toe deden rennen, waardoor ik van schrik bijna een hartverzakking kreeg. En het was ook niet zo dat Jan zich daarom, na een kwartier zwemmen, aankleedde en demonstratief op een stoel ging zitten. En het was al helemaal niet zo dat Ot zei dat het zwembad 'Stom' was en in mijn oor ging staan jengelen.

En toen ik naar de wc ging, liep Piet ook gewoon gezellig met mij mee. Helemaal niet dat hij niet mee wilde of zo. En de wc-deurtjes konden ook gewoon op slot; het was echt niet zo dat ik die met 1 hand moest vasthouden omdat ze anders openzwiepten. En het was ook niet zo dat de badjuf mij een reprimande gaf omdat ik Ot 1 minuut alleen had gelaten in 40 cm water, omdat ik naar de wc moest. En ze gaf me ook geen reprimande toen Ot en Piet het miniglijbaantje het water induwden.

En de tijd vliegt gewoon voorbij!

En ik hoef ook helemaal niet bijna te huilen! Ik heb het gewoon geweldig naar mijn zin. Het is helemaal Superdesuper.

Mag deze vakantie eeuwig duren?!!

3 opmerkingen

  1. Anoniem6:38 p.m.

    Beste Nicole,
    Onze schoolvacantie begint aanstaande zaterdag, wees maar blij dat jij al een deel hebt gehad.Ik heb nog 6 weken van dat soort heerlijkheden voor de boeg!
    groetjes Charlotte
    PS ik geniet elke dag van je dagboek en heb je erg gemist toen je op vacantie was.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Anoniem11:48 p.m.

    Hoi Nicole,
    Geloof me of niet maar ooit op een dag, het duurt niet lang meer ga je gezellige dingen doen met je oudste dochter, zoals samen pizza's bakken, op een mooie zomeravond samen in de schemering zomaar wat kletsen over niks bijzonders, maar zo heerlijk. Zijn de kleintjes echt wat zelfstandiger en kun je er op een redelijk normale manier mee praten en weet je wat nog gekker is, dan verlang je naar zo'n klein baby/peutertje dat nog zo lekker afhankelijk is en zo heerlijk is om mee te knuffelen.
    Op een dag kunnen alle kinderen lezen en hoef je niemand meer voor te lezen en verlang je ernaar..om iemand voor te lezen uit een mooi prentenboek.
    Op een dag doen ze met z'n vieren een spelletje zonder elkaar half dood te slaan.
    Eerlijk geloof me, het gebeurt en het duurt niet lang meer, en ik kan het weten...ooit had ik 4 kinderen onder de 5 en dacht ik dat altijd in de luiers, bekers en borstvoedingen zou zitten, maar echt het gaat voorbij!!!
    (tussen haakjes, ik zit nu hele middagen in het plaatselijke openlucht bad en lees boeken en zij spelen....ze zijn nu tussen de 8 en 12)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Anoniem2:43 p.m.

    Ik voel me het grootste deel van de tijd een verschrikkelijke vittende moeder en ik denk dat de rest van de stad mij dat ook vindt. Maar als ik lees hoe jij je voelt weet ik tenminste dat ik niet zwaar geestelijk gestoord ben, dat ik het moederschap ervaar als een gletsjer opklimmen en af en toe even je voet op het gras kunnen zetten.
    Dankjewel dat je je moeites en imperfecties met zovele andere moeders wilt delen, jouw dagboek heeft heel veel waarde voor mij.

    BeantwoordenVerwijderen

Leuk dat je een comment achterlaat! Bedankt!

Wil je op de hoogte blijven van alle comments? Vink dan eenvoudig het vakje aan met: Email follow-up comments!

Nicole Orriëns. Mogelijk gemaakt door Blogger.