Andermans kinderen

15-02-2007
Ons raam en voordeur zijn getooid met herfstblaadjes. Maar niet op een goede manier. Een vriendje van Ot heeft ons raam en voordeur bekogeld met een speciale mix van water, modder en herfstblaadjes. En nu dient zich de vraag aan: ga ik naar zijn ouders, in het belang van de pedagogische informatieverstrekking, of pak ik emmer en sop en lap zwijgend de ramen?

In gedachten weeg ik af: 'Jongens moeten zich kunnen uiten.' versus 'This is unacceptable behavior! Go to your naughty chair!'. En:
'Klikspaan, boterspaan, bemoei je met je eigen zaken', versus 'Als Ot zoiets deed zou ik het ook willen weten.'

Uiteindelijk wint mijn lafheid, en natuurlijke terughoudendheid me met de opvoeding van andermans kinderen te bemoeien. Ik bedoel maar, het was pas de eerste keer dat hij onze ramen met modder bekogelde. Als het nou nog een keer gebeurt, is het nog vroeg genoeg om te gaan klikken. En als Armband ons opnieuw bezoekt, dan geef ik hem gewoon even een diapresentatie Acceptable Behavior.

Want tegen kleine jongetjes durf ik wel.

3 opmerkingen

  1. Anoniem8:00 p.m.

    Euh, jongens moeten zich kunnen uiten??
    Helemaal mee eens maar niet op andermans voordeur.
    Dit vraagt toch gewoon om een heldere confrontatie; oorzaak » gevolg.
    Jij maakt mijn deur vies » jij maakt mijn deur schoon.
    Ook al heeft iemand geen kwade bedoelingen hij moet toch leren wat kan en niet kan.
    Tien tegen één dat ie het ook nog hardstikke leuk vind om met een emmer sop de boel weer lekker op te frissen.
    Dat lijkt me niet iets dat je via de ouders moet gaan spelen.
    Zo zou ik het aan pakken, en zo zou ik het ook graag willen als mijn kinderen zoiets uitspookten.

    Groet, Erna

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Anoniem4:47 a.m.

    Mja, ik vind het ook heel moeilijk hoor! Wij wonen in een buurt met enorm veel kinderen. Iedereen speelt met iedereen, ook met het speelgoed van iedereen... Er wordt al eens iets stuk gemaakt. Meestal weet je niet met zekerheid wie (omdat je het niet zag gebeuren). De ene zegt dit, de andere dat... Neen, dan wil ik het ook niet vertellen aan mijn buren/vrienden en dan laat ik het gewoon voorbij gaan... Misschien is dit lafheid, maar ik denk vooral dat ik mijn vrienden te vriend wil houden...

    Groetjes,

    Hilde
    www.hilde.verenigdestaten.info

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Anoniem10:16 a.m.

    Ben het roerend eens met Erna. Zelf laten schoonmaken.gr.mir

    BeantwoordenVerwijderen

Leuk dat je een comment achterlaat! Bedankt!

Wil je op de hoogte blijven van alle comments? Vink dan eenvoudig het vakje aan met: Email follow-up comments!

Nicole Orriëns. Mogelijk gemaakt door Blogger.