Ik ben dol op cadeautjes. Maar dan wel cadeautjes waar je zelf niets meer aan hoeft te doen. Dus als Floris thuiskomt met een bos bloemen, dan zeg ik met gepaste dankbaarheid: "Dankjewel. Zet je ze even in een vaas?", en leg voor de zekerheid alvast draadjesvlees uit de diepvries.
Dan mikt Floris ze in de gootsteen en zegt: "Dat doe ik straks wel". Nou is 'straks' bij Floris een ruim begrip. Het kan een uur later zijn, maar ook een week later. Zuchtend kom ik dan overeind om mijn cadeau van de verdorsting te redden.
Dan hak ik mij met woeste gebaren met het broodmes, een weg door het gebladerte, want ik heb natuurlijk geen zin om ze 1 voor 1 te punten. Soms zit er nog zo'n zakje met bloemeneten bij, waar ze langer goed van blijven. Dat kwak ik dan samen met de bloemen in een vaas en neem dan opgelucht weer plaats op de bank.
In de Amerikaanse soap 'As the World Turns', die ik uiteraard nooit kijk, hebben ze dat beter geregeld: daar worden bossen bloemen aangeboden in een vaas met een prachtige strik erom heen. Hoef je helemaal niets meer aan te doen.
Niettemin, toen Barbara Streisand klaaglijk zong "You don't bring me flowers anymore", had ze het vermoedelijk aan zichzelf te danken.
Net als ik...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Grappig dat je dat Amerikaanse voorbeeld vermeldt. Roel heeft me voor Valentijn een bos bloemen gegeven IN een vaas. Ik denk dat hij me ondertussen ook kent. Inderdaad, lekker makkelijk...
BeantwoordenVerwijderenGroetjes vanuit de VS,
Laatst kreeg ik zo'n opwelling; Wat zou ik Nicole toch graag eens een bloemetje willen toesturen, als waardering voor wat ze voor ons tbm moeders doet. Ook voor het tonen van je kwetsbaarheid. Maar een bloemetje sturen kost veel geld, zeker in een vaas..enne ik woon niet om de hoek ( Groningen ). Enfin, wie weet als ik ooit eens 'iets' win in de vorm van geld, zal ik aan jou denken en wellicht iets naar je toesturen!
BeantwoordenVerwijderenLiefs, Tineke