Rijksmuseum: cultureel en toch leuk

Als beetje leuke, en verantwoorde moeder bezoek je natuurlijk regelmatig musea. Helaas word ik daarbij hevig gehinderd door de mannelijke cultuurbarbaar waarmee ik getrouwd ben.

'Ik heb geen zin,' mompelt hij verveeld, als ik weer eens een educatief uitje voorstel. En dat terwijl ik hem door zijn bovengemiddelde prestaties op Triviant toch zo cultureel had ingeschat.

Ik voel me dan ook behoorlijk bekocht, maar als ik dat zeg kijkt Floris mij doordringend aan en mompelt iets over 'over te veel draadjesvlees, en te weinig jeweetwel,' en dan zwijg ik beschaamd. Gelukkig zijn we allebei ons bonnetje kwijt, en is van ruilen dus geen sprake.

Hoopvol wendde ik me tot Floris: 'Floris, zullen we met de kinderen gezellig een dagje naar Amsterdam gaan? Daar is een voorstelling van Hendrik Avercamp over wintertaferelen.'

Triomfantelijk keek Floris me aan: 'Heb je al naar buiten gekeken? Dankzij het wintertafereel kunnen we niet eens in Amsterdam komen!'

Verslagen slofte ik naar de dvd speler en duwde Night at the Museum naar binnen.

Da's ook hartstikke cultureel.