Mama's Law

04-09-2011 -
Vergeet Murphy's Law! Hier komt Mama's Law!

Als je denkt dat je een rustige week voor de boeg hebt, komt er een onverwachte studiedag. Of je kind wordt ziek.

Je hebt al je kinderen behandeld voor luizen, maar de volgende dag komen ze thuis met het bericht: 'Mama, de luizenmoeders zeggen dat ik luizen heb!'

Zo gauw je trots alle was hebt weggewerkt en de bodem van je wasmand staat te bewonderen, komen de kinderen plotsklaps met bergen vieze kleren.

Aan het begin van het schooljaar zorg je voor voldoende schooltrommeltjes. Binnen twee dagen is de helft op mysterieuze wijze verdwenen. Pas na een half jaar vind je ze terug, als ze naar je toe komen lopen van de schimmel.

Als je zwicht om toch maar een paar gloednieuwe winterschoenen te kopen, krijgt je kind onderweg naar huis een groeispurt, waardoor ze bij thuiskomst niet meer passen.

Na veel wikken en wegen, en agenda's naast elkaar leggen, stel je een datum vast voor het kinderfeestje. Zorgvuldig zet je een speurtocht uit, en net als je uitgeput op de bank wilt gaan liggen kondigt het KNMI een weeralarm aan.

De ervaring heeft je geleerd dat dure taarten niet aan kleine gasten van kinderfeestjes besteed zijn. Dus koop je eierkoeken, en smarties om ze mee te versieren. De helft van de kinderen blijkt vervolgens allergisch te zijn voor eieren.

Je bent eindeljk van de luizen af, als het buurjongetje op bezoek komt. Bij vertrek schalt hij vrolijk: 'Oh ja, ik heb luizen!'

Je hebt zorgvuldig de handdoeken en schone onderbroeken in gepakt voor een zwemuitje. Na het zwemmen blijk je je eigen schone onderbroek te zijn vergeten, en moet met blote billen naar huis.

Je maakt je zorgen over het brugklaskamp van je jongste dochter: het is wel vijftien kilometer verderop! Als dat maar goed gaat... Dan vertelt je oudste dochter dat ze een werkweek heeft in Londen, waarbij ze met de bus naar Frankrijk rijden, en vervolgens met de bus ín een trein onder de Noordzee door, naar Engeland rijden.

Je koop een luxe broodtrommel met een ijselement voor je oudste zoon, zodat zijn boterhammen met kaas lekker fris blijven. 's Avonds vraag je hoopvol: 'En? Waren de boterhammen heerlijk?' Wreed boort hij je hoop de grond in door te zeggen: 'Nee, de kaas was nog steeds klef, en de ham was bevroren.'

Je bent nét met je kop koffie gaan zitten, en slaakt een zucht van plezier. Even een momentje voor jezelf. Uiteraard hoor je onmiddellijk een sleutel in de deur, en de vrolijke kreet: 'Ik had vier uur lesuitval! Gezellig hè?!'

Je kinderen zijn eindelijk luizenvrij! Maar wat heb je zelf toch steeds jeuk. Je blijkt ónder de luizen te zitten. De kinderen joelen triomferend: 'Haha! Nu moet jij ook kaal mama!'

Na jaren uitstellen, besluit je toch maar de bovenverdieping opnieuw te verven. Stralend wit lachen alle kamers je toe. Die nacht krijgt je zoon een bloedneus, en tekent met het bloed zijn naam op de muur.

Jarenlang verlang je er naar dat je zoon meer zorg besteed aan zijn persoonlijke verzorging. Vervolgens wordt hij Emo, en tekent met eyeliner tranen op zijn gezicht. Ook slingeren overal zijn make-up remover watten rond.

17 opmerkingen

  1. hihihihihi sorry whoehahahahaha
    te erg hoor....

    BeantwoordenVerwijderen
  2. En daarna heb jij nog energie om dit verschrikkelijk komische stuk te schrijven... Hoezo taaie tante??

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hi-hi!
    Maar weet je dat die bloedneus ons echt overkomen is?
    Grappig!
    Gr,
    Julia

    BeantwoordenVerwijderen
  4. o jaaaaaa verzuchtte ik met een nog diepere zucht ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Anoniem4:26 p.m.

    Geweldig beschreven. Sterkte!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Als het zou kunnen zou je alsnog een andere baan zoeken en een nanny aannemen. Maar als dat niet lukt: sterkte, want hoewel je het echt weer geweldig schrijft, is het af en toe om te huilen - het moederschap.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Sorry, maar het is erg grappig...

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Hahahaha dat is wel erg grappig en o zo veel herkenning, helaas.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Je vergat er nog één:
    Net als je 's avonds met een diepe zucht van verlichting je hoofd op je kussen legt om je over te geven aan 8 uur vergetelheid, voel je iets dringend in je rug prikken.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Anoniem12:03 p.m.

    Whahahahahahahahaha!!!
    Ge-wel-dig!!!
    (niet voor jou, arme mama, natuurlijk)

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Anoniem4:18 p.m.

    Dit is zo waar!!!!!!!!!!!!!!

    En een dikke 10 voor je manier van schrijven!

    BeantwoordenVerwijderen
  12. O o, arme jij. Maar ik moet hier toch lachen, haha. Het is zo geschreven dat ik het levendig voor me zie =)

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Die nacht krijgt je zoon een bloedneus, en tekent met het bloed zijn naam op de muur.
    Briljant.

    BeantwoordenVerwijderen

Leuk dat je een comment achterlaat! Bedankt!

Wil je op de hoogte blijven van alle comments? Vink dan eenvoudig het vakje aan met: Email follow-up comments!

Nicole Orriëns. Mogelijk gemaakt door Blogger.