Wie is er een slechte moeder dan?!

09-07-2012 -
Er was eens een klein jongetje dat droomde van de Qware tablet van de Intertoys. Elke dag telde hij zijn muntgeld, en nadat hij zijn rapport had gekregen ging hij naar zijn opa's en oma's voor zijn rapportgeld. Toen telde hij zijn centjes opnieuw, en concludeerde dat hij nog maar 5 euro tekort kwam.

Nou had dat kleine jongetje een moeder die niet van tuinieren hield. En toen zij haar kleine jongetje zo zag zitten met zijn tekort, rook zij een kans om twee vliegen in één klap te slaan. 'Hier is nou eens een mogelijkheid mijn kind de waarde van geld te leren, en mijn werkdruk te verlichten,' dacht ze bij zichzelf. En ze zei tegen het kleine jongetje: 'Als jij nou eens álle onkruid uit het tuinpaadje trekt, dan betaal ik jou daarvoor 5 euro. Maar dan moet je het wel goed doen!'

Dat liet het kleine jongetje zich geen twee keer zeggen, en hij rende naar buiten in zijn pyjama, want eigenlijk was het al bedtijd. De moeder lag ondertussen op de bank en keek tv, in de prettige wetenschap dat haar werk werd verricht door een ander.
Zo nu en dan hoorde ze uit de tuin wonderlijke geluiden, en dan hield ze haar hoofd scheef om te luisteren. 'Huilt hij nou?' vroeg ze zich af. 'Welnee,' stelde ze zichzelf gerust. 'Hij vind het zoo leuk om onkruid te wieden dat hij zit te zingen!'

Maar toen stond plotseling het kleine jongetje voor haar. Dikke tranen biggelden over zijn gezicht, en zijn lijfje schokte van een verdriet te groot om te dragen. Met zijn kleine stemmetje snikte hij: 'Mama, ik wil niet meer het paadje wieden. Het is zoo lang!'
'Maar daar betáál ik je dan ook voor,' vond de moeder.
'En mijn vingertje doet ook zo'n pijn,' jammerde het jongetje toen met gebroken stem, terwijl hij half hyperventileerde van verdriet. En hij liet haar zijn vingertje zien, dat vuil en geschaafd was van het grint op het pad waartussen het onkruid tierde.

Toen brak het hart van de moeder, en nam ze hem in haar armen, terwijl háár ogen zich met tranen van diep berouw en schaamte vulden. En ze knuffelde hem net zo lang tot zijn tranen gedroogd waren, en beloofde hem dat hij nooit meer het tuinpaadje hoefde te wieden als hij dat niet wilde. 'En morgen zoeken we een ander karweitje om geld mee te verdienen,' beloofde ze.

En toen ging ze naar buiten wierp zich op het tuinpad, en riep: 'Mea Culpa, mea culpa! Ik ben een Slechte Moeder!'
En als straf moest ze van zichzelf het hele tuinpaadje wieden.

En als ze niet klaar is, is ze nu nog steeds bezig.

Berichten van Het Moederfront in je mailbox? Voer je email adres in!


Delivered by FeedBurner

6 opmerkingen

  1. En als ze niet klaar is, is ze nu nog steeds bezig.
    HAHAHAHAHAHA.
    Hm.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. ik dacht al waarom schrijft ze soms een dagje niet, nu weet ik het ;-)
    hihihihi

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Een grote pot gif over dat paadje, dat helpt. Of anders beton er op. Allemaal vast ook wel te krijgen bij de Intertoys...

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Voor de volgende keer heeft hij in elk geval geleerd wat een klerewerk het is om een paadje te wieden;)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Anoniem5:57 p.m.

    Van een beetje werken worden kleine jongetjes groot. Zelfs als ze daarbij hun vingertje een beetje schaven.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wel mooi vijf euro uitgespaard.

    BeantwoordenVerwijderen

Leuk dat je een comment achterlaat! Bedankt!

Wil je op de hoogte blijven van alle comments? Vink dan eenvoudig het vakje aan met: Email follow-up comments!

Nicole Orriëns. Mogelijk gemaakt door Blogger.