Het Moderne Kind

Ter ere van Sinterklaas werd in de spelotheek een poppenkastvoorstelling gegeven door één van de medewerkers. De poppenkast bestond uit drie grote planken die met scharnieren aan elkaar waren bevestigd en een mottig gordijntje. In gedachten salueerde ik de dappere medewerker die het aandurfde zich bloot te stellen aan een moeilijk publiek, namelijk het moderne kind. Het moderne kind dat vaak al in Disneyland Parijs is geweest, en voor verjaardagsfeestjes naar binnenspeeltuinen gaat.

Maar wat schetste mijn verbazing: de kinderen vonden het geweldig! Het gaf niks dat de medewerkster gewoon pontificaal in beeld in de poppenkast zat, met twee poppen op haar handen. En het gaf ook niks dat je haar gewoon zag praten als de poppen iets zeiden, en dat de poppenkast bijna omviel. Enkele kinderen vonden de Zwarte Piet pop zelfs zo spannend dat ze in tranen uitbarstten.

Ook al is het palet van het moderne kind nog zo verwend, puur en authentiek spel wordt toch gewaardeerd. Er is nog hoop voor het moderne kind, en dus ook voor de moderne ouder!

Voor ons volgende kinderfeestje ga ik dan ook een poppenkastvoorstelling plannen. Ik haal een grote kartonnnen doos bij de supermarkt om in te zitten, snij er een opening in en maak van twee plastic zakken gordijnen. En van toiletrollen maak ik poppen. En dan mag Floris de voorstelling doen. Want dat is nou echt iets voor de moderne vader.

Mijn eigen Village People

Voor een slordige vijftien euro per jaar kan ook jij je eigen Village Peopletjes hebben! Je gaat naar de lokale spelotheek, investeert in een jaarabonnement, en haalt vervolgens Twister Moves, de gepimpte versie van het ouderwetse Twister.

Moeder uit 1 stuk

Mijn kinderen zijn eigenlijk heel gewoon. Ze zijn niet speciaal hoogbegaafd, hypergevoelig of van de nieuwetijd. Helaas is er één vlak waarop ze er toch uitspringen, en dat is op het vlak Speelgoed Kapot Maken.

Iedere week zie ik opgewekte moeders met grote dozen Lego, K-Nex de spelotheek verlaten, of weer inleveren. Verlangend kijk ik ze na: ik zou ook wel graag zulk speelgoed lenen, maar ik durf niet. Want ik weet dat ik het incompleet zal moeten inleveren. Wat ik ook doe, altijd verdwijnen er onderdelen. En als ze niet verdwijnen dan zijn ze wel onherstelbaar beschadigd. En het trieste lot van een moeder is dat het altijd haar schuld is. Je kunt natuurlijk je kinderen wel, terecht, de schuld geven, maar dan lijk je niet alleen een sloddervos, maar ook nog een trut die zich achter haar kinderen verschuilt.

En dus ben ik veroordeeld tot speelgoed uit 1 stuk.
Dat is de prijs om een moeder uit 1 stuk te lijken.