Litanie van een kakofonie in retrospect

Omdat de kinderen uit groep 1 en 2 op woensdagochtend altijd vrij hebben, is het sinterklaasfeest op school al op dinsdagmorgen vier december gevierd. Omdat de kinderen vervolgens helemaal opgefokt zijn van de spanning valt daar niet fatsoenlijk meer les aan te geven. Dus hebben ze de middag vrij.

En dat betekent dat horen en zien mij vergaat. Gillende en schreeuwende kinderen tuimelen door huis en tuin al dan niet in Pietenkostuum. Je moet altijd positief blijven dus bedacht ik een manier om de kakofonie in goede banen te leiden en gaf ze de schone taak alle herfstblaadjes uit de tuin bij elkaar te harken. Ik gaf ze harken en schepjes, en nu spelen ze riddertje en slaan elkaar met de harken de hersens in.

En ik zit in een hoekje met mijn duim in mijn mond en aai met een zacht doekje langs mijn wang. En ondertussen knip ik steeds de schemerlamp aan en uit a la Glenn Close in Fatal Attraction.