Aangezien Jan zelf geen duidelijk antwoord op die vraag geeft, leek het mij een slim plan om hem op de Havo te parkeren. Dat geeft hem twee jaar de tijd om zich verder te ontwikkelen en ideeën te krijgen. En dus bezochten we afgelopen zaterdag de open dag van een middelbare school in de buurt.
'Voor de overstap van Mavo naar Havo zijn twee dingen heel belangrijk,' sprak de dekaan. En ter illustratie liet hij een dia zien met daarop in grote letters:
- Een positieve werkhouding
- Een positieve motivatie
Ik zag zijn blik naar Jan dwalen, die eruit zag alsof iemand hem in zijn stoel had gegooid, en wiens hele houding gebrék aan motivatie en werkhouding uitstraalde.
Desalniettemin besloot de beste man het woord tot Jan te richten: 'Hoeveel vakken heb jij nu?'
'Weeknie,' bromde Jan.
Ik glimlachte verontschuldigend naar de dekaan, en probeerde met mijn blik uit te drukken: 'Pubers hè?! Zijn ze niet grappig?'
'Wélke vakken heb je?' ploegde de man voort.
Nu werd Jan warempel spraakzaam: 'Weetikveel. Ik wil hier helemaal niet zijn. Ik moest mee van mijn ouders.'
Met lede ogen zag ik Jans kansen op een parkeerplaats op de Havo slinken.
'Hij is wel heel eerlijk,' vond de dekaan.
Dat vond ik dan weer een hele positieve houding.
O, help, wat moeilijk!
BeantwoordenVerwijderenEn tegelijkertijd ook heel begrijpelijk, dat je op die leeftijd alles wat met school te maken heeft 'vreselijk' vindt.
Maar ja.....
Hoe peuter je hem aan het verstand dat 'werken' ook niet alles is?
Mijn dochter heeft na de middelbare school een jaar in een slagerij gewerkt (na het VWO), omdat ze ontzéttend genoeg had van school. Maar na een jaar wilde ze graag weer gaan studeren! Ze heeft wel veel geleerd in dat jaar, trouwens. Voor haar was het een goede keuze.
Sterkte, Nicole, met je lieve zoon!
ai en nu?
BeantwoordenVerwijderenOm te knuffelen, zo'n puber (-;
BeantwoordenVerwijderenGeen idee. Ik probeer een positieve werkhouding aan te nemen.
BeantwoordenVerwijderenDat vind ik ook nog niet eens zo'n gek idee! Goed om te horen dat een jaar heel iets anders ook een optie kan zijn.
BeantwoordenVerwijderenwhahahaha.. giechel - ik zie het voor me, je schaamrood incluis, sorry - hi hi hi.
BeantwoordenVerwijderenJaartje werken, zou ik zo zeggen. Vermoed dat hij na een maand of drie komt smeken om naar school te mogen. Maar ja, ik heb nog geen puber in huis ;-)
Ja, zegt dit meer over Jan of over de dekaan ? Wat verstaan ze onder een positieve werkhouding ? Ik heb daar wel een beeld bij. Ook al verlang ik ook vaak naar een wat duidelijker omschrijving van welk gedrag precies positief moet zijn. En de stap naar het aantal vakken is mij ook eerlijk gezegd niet helemaal duidelijk. Ik snap je zoon wel.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes Avonturijn
[...] Mijn oudste zoon beleeft weinig plezier aan school: hij vindt het enorm saai. Dat is al zo sinds hij begon aan zijn schoolcarrière. Dit jaar doet hij eindexamen Mavo op het speciaal onderwijs, en dus was er een belangrijke vraag: Wat gaat hij na de Mavo doen? [...]
BeantwoordenVerwijderenWel, wat te doen met een onwillige 16-jarige...stel je voor: Jan gaat werken in de laagstgeschoolde beroepen. Verdient weinig en moet daar natuurlijk ook zijn kostgeld voor thuis van betalen, eventueel ook zijn kleding en natuurlijk hobby's, uitstapjes en presentjes voor familie & vrienden.
BeantwoordenVerwijderenScenario 1: (Zoals Sabine en Liesbeth al suggereren) Jan is het na een jaar spuugzat, beseft wat een luizeleven hij hierbij vergeleken op school heeft en gaat braaf terug naar de Havo.
Scenario 2: Jan beseft dat hij op deze manier weinig kans heeft op een leuk huis voor zichzelf en ziet zichzelf derhalve ofwel veels te lang thuis blijven wonen, ofwel op een treurige flat in een achterbuurt terecht komen. Waarop hij eieren voor zijn geld kiest en weer naar school gaat, wie weet nu in een beroepsgerichte opleiding.
Scenario 3: Jan vindt het zo prima, vindt zijn werk leuk, zijn inkomsten voldoende, heeft geen zin om verder naar de toekomst te kijken en houdt dus zijn baantje. Na een paar jaar komt hij een meisje tegen die nog op school zit en door wil studeren. Ze zoeken een flatje, hij werkt en zij studeert, en als ze klaar is en een goedbetaalde baan weet te krijgen, zoeken ze een koopwoning. Na nog een paar jaar komt het eerste kindje en stopt Jan met werken om huisJan te worden. En ze leefden nog lang en gelukkig.
Weet je, om Jan te motiveren zouden jij en FLoris wellicht zijn toekomst met hem door kunnen spreken. Wat zou hij graag willen doen? Hoe zou hij zichzelf als veertiger willen zien? Heeft hij ooit over een gezin gedroomd?
Succes, Nicole. Wij zitten ook in de schoolkeuzestress ;-) Nouja, ík zit erin <:-(
Dank voor de uitgewerkte scenario's Irene! En jij ook succes gewenst met de schoolkeuzestress.
BeantwoordenVerwijderenHaha erg leuk en herkenbaar! Heb er ook zo eentje thuis.
BeantwoordenVerwijderen